deel 4: Een leven met ADD: Lewis en de diagnose

deel 4: Een leven met ADD: Lewis en de diagnose

Ongeveer vijf jaar geleden begon DUO het agile werken als ‘way of working’ te implementeren. Daarmee kwam ook de rol Product Owner beschikbaar. Ik kreeg het vertrouwen om deze rol te gaan uitproberen binnen DUO en na een jaar moest ik opnieuw solliciteren om deze rol te kunnen blijven doen. “Daar zit hij weer” was het commentaar en ik werd geroemd voor mijn vastberadenheid en positieve houding ondanks de twee eerdere afwijzingen. Ik mocht de rol nog een tijd langer blijven doen. Door middel van een reorganisatie werd het uiteindelijk een functie en jullie raden het al, ik moest weer solliciteren. Deze keer was een assessment onderdeel van de selectie procedure. WO werk en denk niveau was de eis. Bij vorige testen tikte ik maar net HBO niveau aan en vooral de cijfermatige inzicht testen haalden mijn gemiddelden omlaag. Hoe dichterbij de datum van het assessment kwam, hoe erger de stress werd. Ik besloot om een account te kopen op een site waar je kan oefenen voor dit soort testen en ik oefende mij het leplazarus. Het was een hele dag aan de bak met gespreksimulaties met acteurs en gesprekken met een bedrijfspsycholoog en natuurlijk die IQ testjes. Gelukkig kreeg ik direct terugkoppeling en het benodigde niveau was voldoende aanwezig. YESSS wat viel er wat van me af zeg. Ik ben eerst maar even in het centrum een biertje gaan drinken aangezien ik nog wat tijd had voordat ik Maaike op ging halen.

 

Privé gebeurde er iets super moois: We waren in verwachting!!! We konden ons geluk niet op. Al vanaf jongs af aan wilde ik kinderen en veel. Door hoe het leven is gelopen, is jong kinderen krijgen niet gelukt, ik was toen inmiddels 43. Veel kinderen zie ik ook niet meer zo zitten haha. Dit was wel zo’n moment waardoor ik terug ging kijken naar het verloop van mijn eigen leven. Wat nu als mijn zoon in aantocht dezelfde uitdagingen krijgt qua concentratie? Hoe wil ik daar dan mee om gaan? Na nog meer zelftestjes te hebben gedaan online besloot ik dat ik mijzelf wilde laten testen op ADHD. Ik wilde eerst weten wat er bij mij aan de hand was. Na de wachttijd van dik drie maanden kon ik op gesprek bij het UMCG. Eerst intake gesprekken met Maaike er bij en later ook nog een met mijn vader om te bepalen of ik er als kind ook al last van had. Uiteindelijk kreeg ik de diagnose ADHD: overwegend onoplettend beeld. Ik heb dat best als heftig ervaren ondanks dat ik er wel al rekening mee gehouden had. Mijn leven is meermaals als een film voorbij gekomen en veel gebeurtenissen kregen ineens een andere lading of betekenis. Heel emotioneel allemaal en samen met Maaike hebben we er veel over gesproken. Ik koos er voor om ook te beginnen met medicatie om te kijken of dat wat voor mij was. EN OF DAT WAT VOOR MIJ WAS. Er ging echt een wereld voor mij open. Wat een verschil zeg. Theorie leren was ineens een fluitje van een cent. Gesprekken volgen en blijven luisteren het lukte ineens. Documenten lezen en gedachten vormen rondom een thema en ga zo maar door.

 

In 2016 is Lewis geboren en ik veranderde in een super emotionele man. Het leek wel of er wat emotionele sluizen open gegaan waren. In diezelfde periode kreeg ik ook een telefoontje van mijn directeur die mij wilde feliciteren met de geboorte van mijn zoon en met mijn aanstelling als Product Owner. Ik kon mijn geluk niet op. Wat een verschil met die jongen die mislukte op de MEAO en niet voor zichzelf kon zorgen. Ik was dolgelukkig met alles en iedereen.

 

 

Ik had ook een cursus PCM gedaan. Een groot deel van deze training is het krijgen van zelfinzicht om van daaruit anderen beter te begrijpen en zo effectiever kunnen communiceren. Hier kwam uit dat ik een sociaal ingesteld persoon ben die het erg lastig heeft met structuur (hele snelle samenvatting). Ik begreep nu ook ineens waarom Bali zo ultiem voor mij was. Het paste extreem goed bij de behoeften die ik heb. Met het medicijn gebruik kwam ook de hyperfocus in extreme mate om de hoek. Ik kon opeens langdurig nadenken over zaken en weg gaan uit Nederland was een van deze gedachten. Maaike was gewend dat ik  ideeën niet uit ga werken in plannen en zeker niet uit ging voeren dus die maakte zich nu wel een beetje zorgen. Ik bleef er maar over lezen en uitzoeken. Een heel andere gewaarwording dan de Arjan zonder medicatie. Emigreren is voor Maaike geen optie dus ben ik bezig met het uitzoeken wat de opties zijn van een tijdelijk verblijf ergens waar we dan gaan wonen en werken. Dat is wat ik graag wil ervaren.

 

Door al dit inzicht (diagnose, vaderschap en PCM) was ik tot de conclusie gekomen dat de functie Product Owner niet een goede match is voor mij. De zaken die energie geven wegen niet op tegen de energie lekken die ik ervaar in het uitvoeren van deze functie. Al met al zat ik inmiddels al vier jaar in deze rol en ik vond dat het roer om moest. Ik wilde meer kwalitatief met mensen doen en ik vroeg mijn manager of ik de PCM trainersopleiding mocht doen. Dit mocht en daar ben ik  “DUO” erg dankbaar voor. Het theorie examen haalde ik met vlag en wimpel en de certificering was ondanks een hevige griep ook in de pocket na een half jaar zwoegen. Ik was dus aan iets begonnen met een examen en ik had het gehaald. Ik was zo trots op mijzelf. In 2019 heb ik 60 mensen training gegeven binnen DUO in dit model. Ik krijg heel veel positieve feedback en ik heb af en toe echt het gevoel dat ik wat voor mensen kan betekenen. Daarnaast had ik ook de eerste betaalde opdracht vanuit mijn eigen bedrijf, wat natuurlijk ook een enorme mijlpaal is.

 

Sinds april 2019 heb ik een eigen bedrijf naast mijn baan, ben ik een website begonnen waar ik mijn adhd awareness quotes en deze blogs op kwijt kan. Maaike startte met bloggen en voor haar heb ik ook een website gemaakt. Dat is dus wat de medicatie voor mij doet. Ik start een klus en maak het af. Ik maak plannen en voer ze uit. Niet allemaal, dat lukt niet want daarvoor heb ik er teveel maar de belangrijkste wel. Het lijstje met dingen die ik nog wil leren en doen is hele erg lang. Focus houden blijft een issue. Zodra de hyperfocus er is dan wil ik het liefste alleen maar dat doen en dan voelt al het andere als een verstoring. Dat is niet leuk voor mijn omgeving en dat blijft een punt van aandacht en zal altijd een uitdaging blijven. Zonder dat ik het wist had ik eerder ook wel last van hyperfocus maar dat had ik alleen op bijvoorbeeld series kijken of computergames spelen (Football Manager en Civilization). Nu zit de hyperfocus eigenlijk alleen maar op meer intellectuele uitdagingen zoals optimaliseren van websites, hoe werkt SEO, marketingstrategieën en steeds beter worden als trainer en coach. Ik schrijf ook artikelen over communiceren, motiveren en het werken in teams. Deze plaats die op mijn bedrijfswebsite en op sociale media waaronder LinkedIn. Genoeg te doen en zoals gezegd dat is maar een deel van wat er allemaal door mijn hoofd jaagt. Ik herken de onrust en weet nu dat ik zo ben. Ik weet nu waardoor ik soms stress ervaar in bepaalde situaties en wat voor mij werkt om weer wat relaxter te worden. Slapeloosheid is ook een voorbeeld van iets wat bij adhd hoort. Ik weet nu dat ik tijdig moet stoppen met werken en nadenken en voor dat ik naar bed ga nog even mijn brein op pauze moet zetten door tv te kijken. Sommige mensen moeten juist een uur voor het slapen niet meer naar een scherm te kijken maar voor mij werkt dat juist rustgevend. Van bèta-golven naar alfa-golven zeg maar, klik hier als je er meer over wilt lezen.

deel 4: Een leven met ADD: Lewis en de diagnose